Je weet nooit voor vertrekt wat je mee kunt maken onderweg. Daar is geen speld tussen te krijgen dat is nu éénmaal de waarheid. Dan was er ook nooit wat te schrijven als het altijd maar hetzelfde was. Dus hier dan maar weer het verslag wat we mee hebben gemaakt vandaag. Het beloofde weer een mooie dag te gaan worden. We starten deze keer weer bij de Intratuin te Numansdorp om Brabant in te gaan. De opkomst was beter dan goed. Bij vertrek waren we met 18 mannen en 1 van onze vrouwelijke leden was er weer eens bij. Pakweg 3 km na vertrek reedt er iemand lek. Laat dat nu midden op de Haringvlietbrug zijn.
Dat is nu niet de plek om er met 19 man stil te gaan staan. Dus het merendeel door rijden tot over de brug en daar wachten. Het was een middelmatige reparatie kwa tijd, tussen de 5 en 10 minuten zou het geweest zijn. De route liep eerst over Flakkee, dan een halve Grevelingendam om dan de Philipsdam op draaien om in Brabant terecht te komen. Als je daar op de dammen rijdt en je eens rondkijkt zie je een wout van molens staan. Er is geprobeerd om ze al rijdend te tellen. Is niet gelukt maar naar schatting zal het richting de 40 molens zitten of er nog overheen zelfs. Aan het einde van de Philipsdam links aan houden want hier gaan we het Schelde- Rijnkanaal over. Dit is tig jaar geleden gegraven om een snelle scheepvaartverbinding te krijgen tussen de Rotterdamse havens en de havens van Antwerpen. Tevens is het de grens van de provincies West- Brabant en Zeeland. We rijden nu in Brabant. Onder aan de afrit van de brug linksaf en nog een keer linksaf, langs een hek, iets verder op door en klaphek en we kwamen op een pad/weg langs het kanaal te rijden. Pad/weg omdat het asfalt niet al te best was en er zo hier en daar wat schapenstront op lag. Vandaar o.a. de begintekst, je weet nooit wat je meemaakt onderweg. We reden langs Nieuw- Vossemeer enkele km, s verder op een bordje Notendaal? Vergelijk het met b.v. De klem of Zuidzijde, een kruising van 2 dijken met wat huizen. Nu nog enkele kilometers en we rijden Koevering binnen. Niet lachen het is ook een groepje huizen en een boerderij halverwege de dijk meer niet. Er was gebeld en de gastvrouw stond ons al op te wachten. Je kunt er trouwens nu enkel maar meer terecht op afspraak. Ook werd er ons mede gedeeld het gebouwtje waar we nu zitten is verkocht en als we volgend jaar weer komen het Café aan de overzijde van de weg zal zijn. Of we zelf even de koffie en deze keer eens geen Appelpunt maar IJstaart zelf even wilde afhalen aan de bar. Met het tweede bakje kwamen ze langs met de kan enkel Cappuccino drinkers moesten het tweede bakje zelf halen. Er ontstond een discussie op het terras waarom er nog zijn die met clubritten in oude kleding rondrijden. Sponsors steken er geld in en willen daarvoor inruil hun naam zien. Ex-sponsors die niet meer betalen, hun naam mag eigenlijk niet meer in beeld komen. We hebben voor een bedrag een hele set kleding van beroepskwaliteit waar je niet eens een merk koersbroek voor kan kopen. De profs rijden ook niet in kleding van vorig jaar. Sterker nog er staan sancties op al ze gesnapt worden in hun vrije tijd in andere kleding of zelfs op een andere fiets rijden dit staat dus in hun contract. Wij hebben dan geen contract maar een beetje professioneler denken zal in dit geval op prijs gesteld worden. Even afrekenen. Voor de prijs hoefde je niet thuis te blijven 2 koffie met IJstaart voor €5,70 waar vind je dit nog. We reden op de terug weg met een grote boog om Steenbergen. In Welberg kwamen we langs het huis waar ons erelid Koos Moerenhout heeft gewoond (woont nu in Steenbergen). Op de dijk naar Dinteloord een akkefietje met een automobilist. Deze kwam precies in een bocht wel heel ver naar links, het leek wel bewust om ons de kant in te dwingen. Na wat woordenwisseling welles nietes, welles nietes maar weer door gereden. We reden door Dinteloord. Met het uitrijden ervan zaten er mensen op het terras die waren ook met een tocht bezig. In dit geval een rit met oude brommers van diverse merken alhoewel de Zundapp veruit de overhand had. Kan ook gezellig zijn toch? Nu nog de Sluizen en de Haringvlietbrug en we zijn weer op vertrouwd grondgebied. Zo te horen in het peloton was het weer een geslaagde rit met één lekke band, een leuk plekje om koffie te drinken en Brabantse gastvrijheid. Volgende week gaan jullie naar het Pannenkoeckenhuis in Den Hout net voor je het kanaal over gaat. U vaste reporter is er deze keer niet bij daarom gaan jullie. De kans voor een ander om carrière te maken als verslaggever. Flip Opmerkingen zijn gesloten.
|
Archieven
Januari 2024
|