Het blijft maar mooi weer. De ochtenden worden wat kouder, maar enkele uren later als de temperatuur wat hoger wordt, is het genieten. Bij vertrek vanaf Puttershoek leek het erop dat het een magere opkomst werd. Er waren er slechts 9. Wat we hoorden was dat 4 of 5 man elders een rit gingen rijden. Bij de brug nog 1 of 2, dan zou het wel op zijn. Toen we bij de Haringvlietbrug kwamen stonden er 6, waardoor het totaal toch nog op vijftien man uitkwam.

Je hoeft er niets voor te doen, je hebt het nauwelijks in de gaten maar het is alweer half september. De tijd van twijfelen wat moet ik aantrekken is aangebroken. Met armstukken of ook nog beenstukken, shirt lange mouw of zelfs het iets dikkere winter shirt want het was vanmorgen slechts 11,5 graad. Het is om deze tijd best moeilijk om de juiste kleding aan te trekken omdat het later op de dag 20 graden kan worden.

De 2é verrassingstocht en tevens de laatste voor dit jaar staat ons te wachten. De start is onder de rook van Papendrecht. De meesten waren met de auto en twee, Erik en Leroy waren vanaf Puttershoek op de fiets. Een betrekkelijk klein peloton van 8 man/vrouw hadden we. Enkele met vakantie, enkele hadden thuis wat om handen, iemand met een zeer been, enkele die het weer niet vertrouwden, ja dan praat je al gauw over een man of 6 á 7 die er normaal bij zijn en nu dus niet.

Het rondje Den Hout was vorig jaar één van m'n eerste ritjes met de Hoekse Renners. Een mooie route met het betere draai- en keer werk. Maar vooral ook een route met veel wegen bestaande uit van die kleine steentjes. Iets waar ik persoonlijk een enorme schurfthekel aan heb. Maar goed, de drang om met het cluppie op stap te gaan maakte een einde aan de twijfel en dus toch maar op tijd het bed uit. De weersverwachting bracht nog wat extra spanning; op de terugweg zouden we getrakteerd gaan worden op een stevige wind tegen. Zoals gezegd; toch maar richting de ijsbaan.