Ritverslag zondag 21 april 2019

Als je vanmorgen buiten keek zag het er heel mooi uit, geen wolkje aan de lucht. Een blik op de thermometer liet zien dat het wel beter was als vorige week maar om nu helemaal in het kort te gaan met 11 graden was nog wat overdreven. Blote benen ging maar laten we de armstukken de eerste uren nog maar aan doen tot de koffiestop. 

​De rit vandaag liep via de Haringvlietbrug naar Oudenbosch. Het was een kleine opkomst, er waren 7 coureurs op Puttershoek, gelukkig stonden er bij de brug nog 3 zodat het totaal op 10 kwam. De kleine opkomst zal wel met de Pasen te maken hebben.

Er stond (nog) niet veel wind en kwam uit het oosten dus het meeste hadden we naar de brug de wind in de rug. De Haringvlietbrug over en via Dinteloord waar de brug helaas omhoog stond. Het oponthoud was kort want hij ging al snel weer naar beneden.

Even door Stampersgat raakte Peter een grote steen. Nog geen 100 meter verder was hij lek. Een wiel met schijfremmen uit de fiets halen gaat anders, dat is een steek as die je met een inbussleutel los moet draaien. Helaas thuis laten liggen. Gelukkig, een ander met een inbussleutel redde de boel. De band er afhalen kan ook sneller na wat oefeningen thuis. Band controleren, niet of er wat in zit maar of er geen breuk of een sneetje in zit. Band erin en nu oppompen, in dit geval met een gaspatroon. Helaas het gas ging niet de band in maar erlangs. Oorzaak het ventiel net iets te kort voor een gaspatroon. Een normale fietspomp bracht uitkomst en we konden weer verder. We waren inmiddels mooi bruin geworden in de zon van het wachten omdat de bandenwissel wat langer had geduurd. We waren tien voor elf op het terras, helaas aan de verkeerde kant van het plein om in de zon te zitten.
 
Maar wat is er aan de hand is in de Horeca? Ook nu weer net als 2 weken geleden in de Alblasserwaard op zoek naar een andere stop omdat het terras nog niet open was? Het is 't Proeverijtje geworden, op het grote Jezuietenplein tegenover de Basiliek in Oudenbosch. Er moest wat gepraat worden omdat het pas om 11 uur open ging en wij er meestal iets voor elven zijn, maar het kon.
 
De een nam koffie, de ander cappuccino en we konden kiezen uit een appelpunt of een aardbeienvlaai. De meesten gingen voor de vlaai en 2 namen een punt. Sommigen nog een tweede koffie, betalen en we konden aan de terugreis beginnen.
 
Dat ging ook niet helemaal zoals het had gemoeten. We kwamen voor diverse doodlopende wegen te staan op de een of andere manier. Waar we zaten? Vermoedelijk stuiten we tegen een watergang die daar ergens loopt. Als je 3 x links gaat kom je na een kwartier weer op hetzelfde punt uit kwamen we achter.

Uiteindelijk via een splinternieuw fietspad kwamen we bij de jachthaven van Etten-Leur weer op bekend terrein. De Belgen zouden zeggen, hé menneke zijt gij verloren gereden?

Nu maar de kortste weg nemen naar huis. Bij het industrieterrein Hazeldonk rechtsaf en om Zevenbergen heen richting de Moerdijkbrug. Johan kreeg het wat moeilijk. Goed uit de wind houden en niet te hard de Moerdijkbrug op en af en toe een steuntje in de rug waren we om kwart over één terug waar we vertrokken waren. En 13 km meer op de teller als de bedoeling was.     
 
Let op allemaal! Volgende week de eerste 100 km rit naar het sluisje Beneden sas bij De Heen
Vertrek een half uurtje eerder om 8.30 uur!
 
Flip